Табрикотии ректори Консерваторияи миллии Тоҷикистон Давлатзода Баҳодур Давлат бахшида ба Рӯзи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон

Ҳамватанони азиз, омӯзгорону донишҷӯёни гиромӣ!

Имрӯз мо дар арафаи яке аз санаҳои бисёр муқаддаси миллӣ – Рӯзи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷамъ омадаем. Ин рӯз барои ҳар як шаҳрванди кишвар рамзи поягузории давлати миллӣ, кафолати ҳуқуқу озодиҳои инсон ва ифодаи олии иродаи халқи тоҷик аст. Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки 6 ноябри соли 1994 ба таври умумихалқӣ қабул гардид, нахустин санади сарнавиштсоз дар таърихи давлати соҳибистиқлоли мо мебошад.

Конститутсия на танҳо пояи ҳуқуқии давлатдории миллӣ, балки такягоҳи асосии рушди фарҳанг, ҳифзи арзишҳои миллӣ ва эҳёи худшиносии миллӣ гардид. Зеро маҳз дар асоси меъёрҳои он Тоҷикистон роҳи давлатдории дунявӣ, демократӣ ва иҷтимоиро интихоб намуд, ки дар он фарҳанг, маънавиёт ва илму маърифат ҷойгоҳи хос доранд.

Ҳангоми таҳкими пояҳои истиқлол ва давлатдории миллӣ, масъалаи эҳёи фарҳанг ва ҳувияти миллӣ яке аз муҳимтарин самтҳои сиёсати давлатӣ гардид. Бо ташаббус ва ҳидояти Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, мо тавонистем руҳияи ватандӯстӣ ва ифтихори миллӣ, забони давлатӣ, мероси гаронбаҳои таърихӣ, санъату адабиёт ва мусиқии суннатиро ба сатҳи сиёсати давлатӣ бардорем. Намунаи барҷастаи ин андеша метавон таъсиси Консерваторияи миллии Тоҷикистон, ки баъдан ба номи аввалин ректори он устод Талабхӯҷа Сатторов номгузорӣ шуд, бошад. Таъсиси Консерваторияи миллии Тоҷикистон замина гузошт, ки мусиқии қадимаи мо, аз ҷумла Фалаку Шашмақом на танҳо ба сатҳи давлатӣ барояд, балки эътирофи ҷаҳониро соҳиб гардад.

Маҳз Конститутсия ва руҳи созандаи он имкон дод, ки имрӯз фарҳанг ҳамчун рукни муҳимми давлат ва рамзи худшиносии миллӣ эҳё гардад. Моддаҳои Конститутсияи мо ба ҳар фарди ҷомеа ҳуқуқ медиҳанд, ки озодона эҷод кунад, фарҳангро рушд диҳад ва арзишҳои миллиро пос дорад. Аз ҷумла, дар моддаи 40 омадааст, ки «Ҳар шахс ҳуқуқ дорад дар ҳаёти фарҳангии ҷомеа, эҷоди бадеӣ, илмӣ ва техникӣ ширкар варзад, аз дастовардҳои оншо истифода кунад.

Сарватҳои фарҳангӣ ва маънавиро давлат ҳимоя мекунад» – ин далели равшани он аст, ки қонунгузори асосии кишвар фарҳангро пояи ҳастии миллат мешуморад.

Дар тули солҳои Истиқлол Тоҷикистон дар соҳаи фарҳанг ва санъат дастовардҳои шоён ба даст овард. Аз эҳёи Наврӯз ва Меҳргон то сабти таронаҳо, созҳо ва Шашмақому Фалак ба рӯйхати мероси фарҳангии ғайримоддии ЮНЕСКО – ҳамаи ин натиҷаи сиёсати фарҳангпарваронаи давлат ва амалисозии меъёрҳои Конститутсия мебошад.

Консерваторияи миллии Тоҷикистон низ ҳамчун маркази бузурги илму ҳунар ва эҷод, дар ин раванди созанда нақши арзанда дорад. Мо ифтихор дорем, ки дар партави сиёсати фарҳангии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, хосса Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, имрӯз садҳо ҷавонони боистеъдод дар ин боргоҳи илму мусиқӣ таҳсил мекунанд, асосҳои мусиқии классикии тоҷик ва мусиқии ҷаҳонро меомӯзанд, эҷод мекунанд ва онро ба ҷаҳониён муаррифӣ менамоянд.

Дар замони Истиқлоли давлатӣ, мусиқии миллӣ ва ҳунари касбӣ аз нав эҳё гардиданд. Оркестру ансамблҳои миллӣ, иҷрои сурудҳои мардумӣ бо созҳои анъанавӣ, баргузории фестивалҳо, озмунҳо, аз ҷумла Озмуни ҷумҳуриявии «Тоҷикистон – Ватани азизи ман» ва фароҳам овардани шароити мусоид барои сарояндагону навозандагон ҷиҳати иштирок дар озмунҳои байналмилалӣ – ҳамаи ин нишондиҳандаи болоравии фарҳанги миллӣ мебошад.

Мо шоҳиди онем, ки имрӯз фарҳанг дар ҷомеа на танҳо василаи ифодаи эҳсосоти зебо, балки омили муҳимми ваҳдат, худшиносӣ ва таҳкими амнияти маънавии кишвар аст.

Ҳамзамон бояд эътироф кард, ки рушду пешрафти фарҳанг танҳо бо талоши ҳунармандон ва созандагони он имконпазир нест. Барои он ки фарҳанги миллӣ дар замони ҷаҳонишавӣ мавқеи худро аз даст надиҳад, мо бояд таълиму тарбияи насли наврасро дар руҳияи фарҳангдӯстӣ, забондонӣ ва эҳтиром ба арзишҳои миллӣ тақвият диҳем.

Вазифаи муассисаҳои таҳсилоти олии фарҳангӣ, аз ҷумла Консерваторияи миллӣ, дар ин ҷода хеле бузург аст. Мо бояд ҷавононро на танҳо ба мусиқӣ ва санъат, балки ба маърифату худшиносӣ, ватандӯстӣ ва эҳтиром ба Конститутсия ҳидоят намоем.

Дар арафаи ҷашни бузурги Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон, мо бояд бо ифтихор изҳор кунем, ки ин санади олии ҳуқуқӣ барои халқи мо на танҳо қонун, балки маромномаи зиндагии озод, фарҳангии миллӣ ва рушди устувор аст. Конститутсия ба мо имконият дод, ки фарҳанги миллии худро аз нав эҳё карда, онро бо руҳи замон пайванд диҳем.

Бо такя ба меъёрҳои Конститутсия ва сиёсати фарҳангпарваронаи Пешвои муаззами миллат, мо бояд ин равандро идома дода, ба наслҳои оянда фарҳанги ватаниро ҳамчун қимати муқаддас ва рукни ҳастии давлат мерос гузорем.

Пас, биёед дар ин рӯзи пуршараф – Рӯзи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон, мақсад гузорем, ки бо тамоми нерӯ барои ҳифзу рушду густариши фарҳанги миллӣ, барои боло бурдани нуфузи санъати тоҷик дар арсаи байналмилалӣ ва барои иҷрои садоқатмандона ба Конститутсияи кишвар талош хоҳем кард.

Бигзор Конститутсияи Тоҷикистони соҳибистиқлол ҳамеша раҳнамои роҳи мо бошад!

Бигзор фарҳанг, ҳунар ва мусиқии миллӣ ҳамеша равшангар ва зебобахши ҷомеаи мо бошад!

Бо ифтихор аз Ватан, бо эҳтиром ба Конститутсия ва бо садоқат ба фарҳанги миллӣ – Рӯзи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистонро ба ҳамаи Шумо муборакбод менамоям!

Бо эҳтиром, ректори Консерваторияи миллии Тоҷикистон ба номи Талабхӯҷа Сатторов,
номзади илмҳои санъатшиносӣ, дотсент Давлатзода Баҳодур Давлат.