Абдурасул Исмоилов

Ҳар миллат дорои сутунҳо ва пояҳое мебошад, ки ҳастии он миллат ва худшиносии онро устувор нигоҳ медоранд. Миллат бе фарҳанг ва ҳунар мисли дарахте аст, ки реша надорад: метавонад бо бодҳои мураккаби замон шикаста ва рехта шавад. Барои миллати тоҷик, ки таърихи куҳан ва фарҳанги беназир дорад, яке…